معرفی گیاهان زغال سنگ ساز
معرفی گیاهان زغال سنگ ساز
در این مطلب می خواهیم به معرفی گیاهان زغال سنگ ساز، مهمترین منبع ایجاد زغال سنگ ها از جمله زغال سنگ حرارتی بپردازیم. با ما در وب سایت کیا نشنال کول تا پایان همراه باشید.
می خواهیم به برخی از قدیمی ترین انواع گیاهان خشکی که در تشکیل زغال سنگ حرارتی شرکت دارند و در تورب زارها یافت شده اند اشاره کنیم .
گیاه لیکو پودیا
اگرجه در حال حاضر پنجه گرگیان به صورت گسترده در سطح زمین پراکنده هستند، در دوره دونین و کربونیفر دارای تنوع بیشتری بوده اند و در این دوره ها به عنوان گیاهان زغال سنگ ساز در باتلاق ها گسترش زیادی داشته اند. دو گونه با فراوانی بسیار زیاد از این گیاهان، لپیدوندرون و سیژیلر خوانده می شوند.
ارتفاع آنها به بیش از 40 تا 50 متر می رشد. در تریاس و زمانهای بعدی از ارتفاع این گیاهان به مرور کاسته گشت.
دم اسبیان
تنها نسل باقیمانده از گیاهان بسیار فراوان در دوه کربونیفر به گروه اکویی ستوم متعلق است در ساقه بندی آنها سوزنک های (اسپیکولهای) سیلیسی وجود دارد. انواع این گیاهان با ابعاد بیش از 30 سانتی متر به فراوانی در دوره کربونییفر یافت شده اند و فراوان ترین آنها کالامیت است. تعداد کمی از این گیاهان تا دوره تریاس بر جا مانده اند.
کونیفرالس
مخروطیان یا کونیفر ها در دوره کربونیفر قد بر افراشته اند و در آ« زمان از مهمترین گیاهان جنگل های زغال سنگ ساز بوده اند. کورداییت ها را برخی از پالئوبوتانیک ها در گروه مجازیی طبقه بندی کرده اند، ولی بسیاری دیگر بر این باورند که کورداییت ها نوعی از کونفیرهای اولیه هستند. در جنگل های عظیم دوره ائوسن یلوستون پارم هزاران تنه درخت و میلیون ها برگ کونیفر ها حفظ شده اند.
خزه ها
پیدایش و توسعه خزه ها به دوره سیلورین و زمان های پیش از آن بر می گردد.
نهانزادان آوندی
پسیلوفیتال ها قدیمی ترین گیاهان خشکی هستند که در سیلورین استرالیا و دونین میانی آلمان، اسکاتلند و کانادا یافت شده اند. بیشترین فراوانی این گیاهان در دونین بالایی است و برخی از آنها تنه ای با قطر بیش از یک متر دارند.
فیلیکال ها
فیلیکال ها شامل سرخس ها، گیاهان فراوان دونین پایانی هستند که هنوز به فراوانی یافت می شوند. در دوره کربونیفر، جنس هایی از این گیاهان در اندازه های درخت یافت شده اند.
سیکادالس
در حال حاضر، سیکادها عمدتا در نیمکره جنوبی یافت می شوند و در دوره تریاس دارای فرآوانی زیادی بودند و بر بسیاری از گیاهان ژوراسیک غلبه داشته اند. انواع کنونی آنها تنه هایی کوتاه و ضخیمی دارند.
پترویدوسپرم ها
سرخس های دانه ای در دونین پایانی ظاهر شده اند و گیاهان مهمی در تشکیل زغال سنگ به ویژه در مناطق خشکی گندونا بوده اند.
گینکگولز
گینکگولز ها در دوره تریاس سر برافراشته اند و بسیار گسترده بودند. جنس های متنوعی از آنها در کرتاسه یافت می شوند.